Ogólne informacje o konsultacjach społecznych oraz pierwszy projekt rozporządzenia

Celem zapewnienia bezpieczeństwa Naszym Klientom, jako podmiot prowadzący działalność szkoleniową, uczestniczyliśmy w konsultacjach publicznych rozporządzenia dotyczącego doskonalenia kwalifikacji zawodowych rzeczoznawców majątkowych wydawanego na podstawie artykułu 197a ustawy o gospodarce nieruchomościami. Byliśmy jedynym podmiotem o charakterze komercyjnym uczestniczącym w konsultacjach, jednocześnie działając celem liberalizacji proponowanych rozwiązań prawnych. Mamy nadzieję, że staraniami wszystkich Uczestników konsultacji udało się zapewnić korzystny dla rzeczoznawców majątkowych kompromis pomiędzy obligatoryjnym podnoszeniem kwalifikacji zawodowych i możliwością spełnienia obowiązku ustawowego w najmniej uciążliwy sposób.

Wśród najważniejszych sukcesów prowadzonych konsultacji wskazać należy przekonanie zespołu ówczesnego Ministerstwa Infrastruktury do rezygnacji z pierwotnego pomysłu cykli szkoleniowo-testowych dla rzeczoznawców majątkowych organizowanych przez Ministerstwo. Według początkowego zamysłu doskonalenie zawodowe rzeczoznawców majątkowych miało w połowie realizowane być przez zaliczenie cyklu szkoleniowego zakończonego testem, dostępnego przez Internet i organizowanego przez urząd obsługujący Ministra Infrastruktury. Rozwiązaniu temu, poza trudnościami organizacyjnymi przede wszystkim należało zarzucić sprzeczność z ustawą Prawo Oświatowe, która możliwość organizacji kształcenia ustawicznego pozostawia wąskiemu kręgowi podmiotów o charakterze szkolnym oraz przedsiębiorcom działającym na zasadzie art. 170 ust. 2 ustawy Prawo Oświatowe. Urząd obsługujący Ministra w świetle ówcześnie obowiązujących norm prawnych nie mieścił się w tym katalogu. Formy testowe tworzyły jednak jeszcze jedno, znacznie poważniejsze niebezpieczeństwo. Powodowały one zagrożenie rzeczoznawców majątkowych odpowiedzialnością dyscyplinarną w rezultacie niepowodzenia w zaliczeniu doskonalenia organizowanego przez Ministra. Samo rozporządzenie zaś nie precyzowało w jaki sposób test miałby być przeprowadzany.

Druga część doskonalenia zawodowego realizowana miała być przez udział w szkoleniach, kursach i innych aktywnościach o podobnym charakterze. W tym zakresie projekt rozporządzenia nie uległ zmianom w dalszych pracach legislacyjnych.

Drugi projekt rozporządzenia oraz uzyskane stanowisko Ministra Inwestycji i Rozwoju

W toku prac legislacyjnych udało nam się uzyskać szereg oficjalnych zapewnień mających charakter wykładni autentycznej, szczególnie istotnych ze względu na bezpieczeństwo zawodowe rzeczoznawców majątkowych. Określenie sposobu rozumienia projektowanych przepisów przez Ministra przy którym działa Komisja Odpowiedzialności Zawodowej daje uczestnikom szkoleń pewność realizacji obowiązku ustawowego.

Przede wszystkim Minister Inwestycji i Rozwoju ( obecnie Minister Rozwoju i Technologii ) potwierdził, że szkolenia, kursy i inne formy doskonalenia niebędące warsztatami prowadzić mogą wszystkie podmioty. Minister potwierdził również, że pełnoprawną formą doskonalenia zawodowego są szkolenia realizowane w formach niestacjonarnych, czyli e‑learning. Ciesząca się niezmienną popularnością forma daje więc pełną gwarancję wypełnienia obowiązku ciążącego na rzeczoznawcach. Przede wszystkim w projekcie rozporządzenia udało się zapewnić zapis przewidujący uznać jako doskonalenie zawodowe formy kształcenia zrealizowane od 1 stycznia 2018 roku, a przed jego wejściem w życie, czyniąc rok 2018 pełnym okresem rozliczeniowym.

W toku prac legislacyjnych sposób realizacji doskonalenia zawodowego w drodze szkoleń nie uległ zmianie. Zmianie uległa natomiast druga forma doskonalenia, mająca stanowić formę ujednolicenia praktyki pracy rzeczoznawców majątkowych. W miejsce pierwotnego modelu testowego organizowanego przez Ministerstwo wprowadzone zostały dla rzeczoznawców majątkowych jako jedna z dostępnych form doskonalenia zawodowego warsztaty. Według ostatecznej treści rozporządzenia rzeczoznawca majątkowy w roku 2018 uzyskać ma w ten sposób 4 z 8 punktów doskonalenia zawodowego.

Ostatecznie w rozporządzeniu nie zawarta została klauzula niedyskryminacyjna. Jej celem było zapewnienie rzeczoznawcom niezrzeszonym w stowarzyszeniach równego dostępu do warsztatów według zasady pierwszeństwa zgłoszenia. W toku prac legislacyjnych nie uwzględniono ryzyka związanego ze zbyt małą ilością form warsztatowych w ofercie publicznej. Tymczasem rozporządzenie w obecnej formie kładzie nacisk na osiągnięcie praktycznych skutków kształcenia. Powoduje to z kolei, że warsztaty będą musiały być organizowane w sposób zapewniający realizację praktycznego aspektu zajęć. Jako, że członkostwo w organizacjach zawodowych rzeczoznawców nie jest obligatoryjne, a sam dostęp do warsztatów nie powinien stanowić dobra rzadkiego, w drugiej treści projektu przewidziano, że o dostępie do warsztatów decydować winna kolejność zgłoszeń. Ostatecznie jednak rozwiązanie to, ze względu na zbyt wąską delegację w ustawie o gospodarce nieruchomościami zostało z rozporządzenia usunięte.